Wat vertelt mijn hond mij? (Deel 2)
In het vorige artikel spraken we over kalmerende signalen. Dit zijn gedragingen die honden toepassen om andere honden, zichzelf en ons als baasjes te kalmeren in bepaalde situaties. Meestal laten ze deze signalen zien bij stressvolle situaties en om eventuele conflicten te vermijden. Voor ons is het van belang om deze lichaamstaal goed te begrijpen, want daardoor kunnen we beter met ons huisdier communiceren en wordt probleemgedrag voorkomen.
Kalmerende signalen zijn sterk gerelateerd aan stress signalen. Ze worden vaak toegepast als de hond stress of opwinding ervaart en zoals gezegd zijn de kalmerende signalen niet alleen bedoeld om de andere partij te kalmeren, maar ook zichzelf. Als je kalmerende signalen waarneemt bij je hond, kun je er dus van uitgaan dat die ergens door komen. Misschien liep je te mopperen op je hond of schrok hij van een elektrische fiets die hij niet hoorde aankomen. Zeker voor jonge honden – die de wereld nog moeten ontdekken – zijn er op een dag veel ‘stressvolle’ momenten die hij even moet verwerken.
Spanning bij honden herkennen
Als je je hond voldoende laat rusten tussen de prikkels en de opwinding door, en je zijn gedrag goed in de gaten houd, zal hij vanzelf uitgroeien tot een vriendelijke sociale hond die wel wat kan hebben. Maar als je dat niet doet, kán het gebeuren dat je hond probleemgedrag gaat vertonen of lichamelijk niet in conditie is. Niemand die dat wil, dus hoe kun je spanning bij een hond nou herkennen?
- Vaak krabben zonder aanwijsbare oorzaak
- Hijgen met een ‘korte’ tong, dus niet om warmte kwijt te raken
- Likken, bijten of op voorwerpen knagen
- Blaffen, piepen, huilen
- Rillen/bibberen
- Achter eigen staart aanjagen
- Ongezond uiterlijk, huidproblemen, harde vacht, roos of huidschilfers
- Nervositeit of rusteloosheid
- Spijsverteringsklachten, slechte eetlust
- Slechte geur, zowel van het lijf als uit de bek
- Agressief gedrag
- Afreageren, bijvoorbeeld ineens als een gek rondjes gaan rennen
- Fixatie, bijvoorbeeld op een voorwerp, lichtstralen, vliegen o.i.d.
- Vaker plassen dan normaal
- Heftig reageren, bijvoorbeeld op brommers of de deurbel
Net als bij mensen zijn dus veel fysieke en mentale klachten bij honden stress gerelateerd. Als je ze herkent, kun je er makkelijker op inspelen. Als je een krabbende hond ziet, hoef je er dus niet meteen van uit te gaan dat deze misschien vlooien heeft. (Alhoewel het natuurlijk nooit kwaad kan om dit even te checken…)
Laat stress niet leiden tot probleemgedrag
Om te voorkomen dat korte stressmomenten ontaarden in langdurige stress en probleemgedrag kun je daarnaast je hond helpen. Zoals gezegd door voldoende rust te geven, een positieve opvoeding, gezonde voeding en een goede balans van mentale en fysieke activiteiten in combinatie met slaap- en rustmomenten.
Misschien kun je je hond nog wat extra ruimte geven. Letterlijk wat ruimte aan een 3 meter lijn die hem in staat stelt om te communiceren met andere honden, maar ook de ruimte om lekker te snuffelen of juist stil te staan als hij dat even nodig heeft. Vindt je hond de omgang met andere honden moeilijk? Zorg dan voor afstand tussen de dieren door er met een boog omheen te lopen en als dat niet kan zelf als ‘buffer’ er tussen te staan. Op die manier maak je het je huisdier net even makkelijker en kan hij rustig wennen aan nieuwe situaties.
Geef je hond tenslotte regelmatig een lekkere kauwsnack zonder toegevoegde ingrediënten. Het liefst eentje waar hij lekker lang mee doet. Zo’n kauwbotje, bijvoorbeeld een bullenpees of een stuk gedroogde huid, werkt als een soort stressballetje voor je hond en helpt hem om te kalmeren. Zo blijft je kameraad tevreden en jij uiteindelijk dus ook!